|
| december 2009 |
la notte gioca a dadi
elk gedicht werpt nieuw
verwoorde beelden in
albast en het beste marmer
dat weigert te barsten
hoe slecht het gedicht ook
de teerling kan de tering
krijgen: een worp
is een worp
|
| november 2009 |
Vleesfeest
Het zaad moet uit zijn tenen komen.
Maar het komt. Heilzaam voetzaad.
Uiteraard – dat spreekt – zonder alle
Insluipende sprankelschimmeltjes…
En nu ze toch bezig zijn, sorry hoor,
Maar heb je al die rare huiduitwassen
Gezien die broddelen van ouderdom
En branie in waankleefaanwijsheid?
Leven is leren smeren maakt en smaakt
Naar smeer – en zijn champagnezaad.
|
| oktober 2009 |
Late roem
Na vijfentwintig jaar zie ik je ineens
op een nachtelijk EO hulpprogramma:
Je gezicht is smaller, scherper belijnd,
Je haar nog even blond maar al even
Hopeloos als je overspannen situatie.
Je stemt klinkt jaargangen Marlboro
Dieper, maar nog even zoekend en
Even serieus. En je hebt nog altijd
Die lieve jaren zeventig onzekerheid
Over je als een talentloze bakvis.
Ik zit op het puntje van de bank en
Schrik me wezenloos: Ben je dan
Geen ene reet opgeschoten met de
Tijd? Weet je met man en kinderen
Nog niet wie je bent en wat je kunt?
En ik zonder wél? Ik nu ook op TV?
|
| september 2009 |
Erg genoeg
Kwelduivelinnen zijn ook niet meer
Wat ze geweest zijn: goede geesten.
'Het is net zoiets als voor drie dagen
Kolven,' sprak de mijne huishoudelijk
Opgewekt.
O, goede geest, heeft U
Niets beters om U om te bekreunen?
Er is toch zoveel meer aan de hand
Dan die miljarden zaadcellen van mij.
Geworden leven, daar gaat het om.
En dat is al ingewikkeld en erg genoeg.
|
| augustus 2009 |
Kun je ooit te laat komen op je eigen
Crematie? Ik fietste voor mijn leven om
Tijdig die van een kennis bij te wonen.
Natgeregende zak en as. Bliksem licht
Je op. Donder, wat houden wij van sfeer.
Om maar te zwijgen van moeder natuur
In haar ruisende rouwbeklag, de kletstante.
Met de dood identificeer ik mij niet meer.
Geen mug die nog veilig voor me is. Er zijn
Grenzen.
En het hout van de Hades klopte.
|
| juli 2009 |
Zicht en uitzicht
Ik heb een uitzicht van niks:
Een blinde muur – achter groen
Schemert baksteenrood de dood.
Maar er is groen.
En er is een
Nest.
Met een houtduivin
die
Broedt, wat er ook gebeurt…
Vandaag nam ze afstand van
Haar bouwsel. Ik zag haar op
Een tak monsteren en kijken:
Er bewoog iets ronds, maar
Daarnaast niet. Ze nam het tussen
Haar twee snavelhelften en vloog
Ermee weg. Begraven of cremeren,
That ’s the question. Rust, reinheid
En regelmaat regeren het kuikentje.
|
| juni 2009 |
Het hele bezoek van bijna twee uur
Werd samengevat door je twee armen
Om me heen.
Je gezicht tegen me aan.
Je prachtige hoofddoek raakte scheef.
Beneden werd er doorgetrokken. Je
Maakte je los, nam plaats in de zorg.
Ik schonk bloedsinaasappelsap en brak
De stukken bittere chocolade (78%).
We aten en dronken ons een oordeel.
Het nu smaakte nog nooit zo intens
Naar zonbeschenen eeuwigheid en
Liefde:
de introductiedagen van toen.
|
| mei 2009 |
Primo Levi – Is dit een mens
U die in veiligheid leeft
In uw welverwarmde huizen,
U die ’s avonds thuis
Warm eten en een welkom krijgt: Bedenk of dit een man is
Die zwoegt in de modder,
Die geen vrede kent,
Die vecht voor een stuk brood,
Die sterft door een ja of door een nee.
Bedenk of dit een vrouw is,
Zonder haar en zonder naam,
Zonder zich nog iets te kunnen heugen,
Haar ogen leeg, haar schoot zo koud
Als een kikker in de winter.
Bedenk dat dit geweest is:
Ik beveel u deze woorden.
Kerf ze in uw hart,
Thuis en onderweg,
Bij het opstaan en naar bed gaan;
Prent ze uw kinderen in.
Anders wordt uw huis gesloopt,
Legt ziekte u lam,
Wendt het nageslacht zich van u af.
Vertaling: Jan van der Haar
|
| april 2009 |
De hagedis
Mijn vriendin is terug uit Madeira
(waar ze heeft nagedacht over ons)
Met een tien jaar gerijpte fles en het
Traditionele, zoete broodje en veel,
Heel veel zonnige verhalen over
Een ijskoude zwempartij in de oceaan,
Ontluikende bloemen, alsook erg lelijke,
Gedrongen mensen, vele wandelingen
Met haar vriendin en een hagedis die zij
Ongelukkig heeft gemaakt door eerst
Een stukje van zijn staart te decouperen,
Toen ze niets vermoedend het raam sloot.
En de volgende dag door hem weg te
Jagen onder haar hoofdkussen vandaan,
Waar hij ritselend onrust lag te zaaien.
Ik zei: ‘Lieverd, die hagedis, dat was ik.’
|
| maart 2009 |
De winst van een vondst
De meeste mensen weten het niet,
Maar soms zijn ze simpelweg al jaren
Dood. Het is alleen niet officieel omdat
De dokter het niet op een briefje geeft.
Waar het hart klopt, klopt de dood niet,
Maar niets overtreft de werkelijkheid.
Die klopt een draaiend kerkhof als de
Aarde met een ongehoorde levendigheid.
Aan leven en dood is geen touw meer
Vast te knopen. Mijn vorig jaar begraven
Zwager heb ik gisternacht nog gezien.
Hij zei: ‘Doe maar net of je neus bloedt.
Het is hoe dan ook een gekkenhuis…’
|
| februari 2009 |
Detail
Ik wil een detail,
Een detail over jou
Dat boekdelen spreekt
Over wie je nu bent en
Wie je zou willen zijn
En dat zich lekker tegen
Me aanschurkt als een ouwe
Onverslijtbare, eeuwige liefde.
Je kunt niet genoeg houden van
Details.
|
| januari 2009 |
Van hogerhand
Indien men het niet wist, de vingers
Van handschoenen mag men nooit
Laten vollopen met water en zeker
Niet afbijten en later doorslikken.
Dat brengt namelijk vreselijk ongeluk.
Het alledaagse nagelbijten evenwel
Is voor de verandering toegestaan.
Daar ziet de overheid geen been in.
|
